Pagina's

Prairie Mimosa

Hoewel de Prairie Mimosa (Desmanthus Illinoensis) ook nog met een aantal andere namen getooid is, waaronder Illinois bundleflower en prickleweed, lijkt mij deze naam de meest geschikte. Het is een vlinderbloemige plant en is dus familie van de erwt.
De prairie mimosa groeit op wat botanici de North American grass-lands noemen, maar die staan uiteraard beter bekend als de prairies. Deze soort kan een hoogte bereiken van zo'n 80 centimeter en bloeit van mei tot september met grappige witte bloempjes die op een bolletje lijken.

Het eerste deel van de wetenschappelijke naam, Desmanthus, is een combinatiewoord uit het Oudgrieks, waar desmos (δεσμός) 'bundel' betekent en anthos (ἄνθος) 'bloem'. Samen is dat 'een bundeltje bloemen'. Het tweede deel, Illinoensis, is Latijns en betekent '(uit) Illinois', een Amerikaanse staat.

Omdat de zaden van prairie mimosa wel tot 38% eiwit kunnen bevatten (sojabonen bevatten circa 40%), heeft men eens onderzocht of de plant geschikt zou kunnen zijn voor grootschalige aanplant. De resultaten van dat onderzoek zijn 'bemoedigend'.

Maar goed, als een plant hier wordt beschreven, moet hij een duistere kant hebben. Dat klopt, want de wortels van de prairie mimosa bevatten een alkaloïde om zichzelf tegen vraat te beschermen. Dat is hem goed gelukt, omdat die alkaloide veel N,N-Dimethyltryptamine (N,N-DMT), 4-Hydroxy-α-methyltryptamine (4-HO-αMT), 4-Hydroxy-α-methyltryptamine (4-HO-αMT) bevat. Dat zijn psychoactieve stoffen en de plaatselijke shamanen en medicijnmannen zijn er als eersten mee aan de haal gegaan om 'in hoger sferen' te komen.

Maar in onze tegenwoordige tijd proberen sommige mensen af en toe ook te ontsnappen aan de jachtige westerse maatschappij. Ze noemen zichzelf graag psychonauten, een verwijzing naar astronauten en kosmonauten. Ze zullen deze term wel willen vertalen met 'geestreizigers'.

De bast van de wortel wordt gemengd met een natuurlijke bron van beta-carboline alkaloïden, zoals in de passiebloem (Passiflora incarnata) verstopt zit. Daardoor ontstaat een hallucinerend drankje die men de naam prairiehuasca heeft gegeven. Het heeft grotendeels dezelfde effecten als de ayahuasca die men in het Amazonegebied kan aantreffen.

Geen probleem zullen verstokte psychonauten nu gaan opmerken, al vergeten ze gemakshalve maar dat ayahuasca heel wat vervelende bijwerkingen heeft. Je wordt misselijk, duizelig, gaat heftig transpireren, raakt aan de diarree en moet overgeven. De hallucinaties zijn uiteraard slechts verschijnselen van een brein dat vergiftigd raakt. Het probleem van dit soort zaken is dat iemand een behoorlijke kans loopt om in een psychose te raken.

En had ik al gemeld dat de prairie mimosa ook nog gramine aanmaakt? Dat is een zeer giftige stof, waarvan men zelfs onderzocht heeft of het ingezet kon worden als insecticide[1].

[1] Corcuera: Effects of indole alkaloids from gramineae on aphids in Phytochemistry – 1984

Geen opmerkingen: